درمان تنبلی چشم کودکان
درمان تنبلی چشم کودکان باید در زمان درست و ابتدای آن انجام گیرد تا مشکلات غیر قابل جبرانی برای کودک مورد نظر به وجود نیاورد. تنبلی چشم با نام علمی آمبلیوپیا، یکی از مشکلات رایج چشمی است که در کودکان و و بزرگسالان اتفاق می افتد. تنبلی چشم در کودکان به صورت معمول در سنین 4 تا 7 سال مشاهده می گردد و همان وقت است که باید درمان نیز آغاز گردد.
تشخیص و درمان تنبلی چشم کودکان از طریق مراجعه های دوره ای به چشم پزشک ممکن است. در صورتی که درمان تنبلی چشم کودکان زود انجام نگیرد، ممکن است در آینده منجر به عیوب انکساری از قبیل دور بینی، نزدیک بینی، آستیگماتیسم، انحراف چشم یا بیماری های منجر به تاری دید گردد.
یکی از انواع تنبلی چشم، ضعف بینایی تنها در یک چشم می باشد و کودک از طریق چشم دیگر اطراف را مشاهده می نماید. تنبلی چشم در طول زمان تشدید می گردد به همین جهت باید به سرعت درمان گردد و به سادگی با مراجعه به موقع به چشم پزشکی قابل تشخیص می باشد.
در صورتی که ضعف چشم در یک چشم باشد، مغز تمامی اطلاعات بصری مورد نیاز خود را از طریق چشم سالم دریافت می کند و چشم ضعیف رفته رفته ضعیف تر می گردد و منجر به خاموشی چشم می گردد.
علاوه بر مراجعه به چشم پزشک و درمان تنبلی چشم کودکان، مجموعه علائمی وجود دارد که در کودکان قابل تشخیص بوده و خانواده کودک با مشاهده آن ها و تشخیص پزشک باید اقدام به درمان تنبلی چشم کودکان نماید.
این علائم شامل این موارد می گردند: کج کردن و یا چرخاندن سر هنگام تماشای تلویزیون یا مانیتور به سوی یک چشم؛ باریک کردن چشم ها در هنگام تماشای چیزی؛ مالیدن چشم ها که منجر به سرخی چشم ها گردد و یا خارش چشم ها؛ نداشتن مهارت در انجام کارهای ظریف که نیاز به قدرت بینایی دارد.
مشکل و نداشتن مهارت کافی در خواندن؛ عدم دقت و یا علائم دیگری ممکن است خاموش و غیر قابل تشخیص باشد. به همین جهت است که باید در زمان مناسب برای درمان تنبلی چشم کودکان اقدام گردد.
برخی از عواملی که منجر به تنبلی چشم کودکان می گردد و باید پس از تشخیص درمان گردد، عبارت هستند از نداشتن رشد کافی و مناسب، تولد زودرس، نداشتن وزن کافی در هنگام تولد، عوامل وراثتی، خسته کردن چشم ها و قرار گرفتن مداوم در معرض مانیتورها و … که با درمان به موقع قابل مهار کردن خواهد بود.
